دقیقاً چگونه فناوری می‌تواند خواندن را بهتر کند
خواندن صرفاً ارتباط ایده‌ها از طریق نمادهای الفبایی است. مطمئن نیستم چرا این موضوع چنین زمین مقدسی برای معلمان است، اما هست. شخصاً من بیشتر نگران عادات خواندن، دلایل خواندن، کیفیت مواد خواندنی و غیره هستم. نمادها تغییر می‌کنند، فرم‌ها تغییر می‌کنند، رسانه‌ها تغییر می‌کنند. گیف‌ها و میم‌ها و زبان و مخفف‌هایی که به کلمات تبدیل می‌شوند و کلماتی که دوباره به استعاره تبدیل می‌شوند را ببینید. این مخاطب شماست و این‌ها نمادهایی هستند که به سمت آن‌ها گرایش دارند.
با شخصی‌سازی بیشتر، دسترسی بیشتر و اتصال بیشتر، باید نسلی از خوانندگان نزدیک ایجاد کنیم که نتوانند سیر شوند. پس اگر این اتفاق نمی‌افتد، سؤالم این است که چرا؟ قطعات موجود هستند.
فناوری خواندن را بهتر می‌کند. دقیقاً چگونه.
۱. خوانندگان اجتماعی، خوانندگان متصل هستند
از طریق برنامه‌هایی با اجزای اجتماعی، خوانندگان می‌توانند از طریق متون به هم متصل شوند. گروه‌های خواندن، مسابقات خواندن، دلایل خواندن، پیشنهادات کتاب، ایجاد اعتبار اجتماعی برای فرآیند خواندن و غیره وقتی خواندن، حداقل در سطحی، عملی اجتماعی باشد، ممکن است.
خیر، همیشه نیازی به «متصل بودن» نداریم. این یک موقعیت یا/یا نیست. می‌توانیم با کتابمان تنها باشیم و سپس واکنشمان به کتاب را اجتماعی کنیم. می‌توانیم ایده‌ای برای یک کتاب بگیریم و سپس تنها بخوانیم، سپس دوباره بعد از آن اجتماعی کنیم. می‌توانیم یک ایده را «اجتماعی» کنیم و دانش پیش‌زمینه‌ای برای یک فصل خاص در یک کتاب به دست آوریم، سپس تنها بخوانیم و بعد از آن اصلاً «اجتماعی» نکنیم. نکته این است که ما می‌توانیم انتخاب کنیم با چه کسی اجتماعی کنیم یا نکنیم، کی و چگونه.
ما این انتخاب را داریم.
۲. الگوریتم‌های یادگیری تطبیقی می‌توانند به شخصی‌سازی منجر شوند
با الگوریتم‌های یادگیری تطبیقی، خوانندگان می‌توانند سرعت، تنوع، پیچیدگی و فرم مواد خواندنی خود را به صورت آنی شخصی‌سازی کنند.
۳. دسترسی و انتخاب بیشتر
از طریق ویترین‌های دیجیتال، کتاب‌های الکترونیکی رایگان، فیدهای RSS، مجلات اجتماعی و غیره، هرگز زمانی نبوده که دانش‌آموزان محتوای بیشتری در دسترس داشته باشند. این کتاب را با یک خواننده الکترونیکی مانند کیندل یا آی‌بوکز دوست دارید؟ اینجا ۲۵ مورد مشابه آن است.
همچنین، اینجا ۱۰ نویسنده دیگر هستند که کسانی که این کتاب را دوست داشتند، آن‌ها را نیز دوست داشتند.
و اینجا ۷۵۰ نقد است که می‌توانید آن‌ها را بررسی کنید تا حس کنید دیگران چه فکر می‌کنند. و لطفاً، یک نمونه رایگان از هر کتابی که دوست دارید دانلود کنید.
و انتشار هرگز آسان‌تر از این نبوده، بنابراین در حالی که این به این معناست که آشغال بیشتری وجود دارد، تنوع بیشتری هم وجود دارد. داستان‌های هواداری منفجر شده‌اند. اگر چیزی که دوست دارید پیدا نمی‌کنید، تلاش نمی‌کنید.
۴. فناوری می‌تواند حواس را پرت کند، فناوری می‌تواند متمرکز کند
فناوری به خوانندگان اجازه می‌دهد متون را حاشیه‌نویسی کنند و یادداشت‌ها را به اشتراک بگذارند، که این تعاملی فیزیکی و «اجتماعی» است. همچنین برنامه‌هایی وجود دارند—مثلاً برنامه‌های نویز سفید—که می‌توانند حواس‌پرتی‌های کلاس را مسدود کنند و غیره. قبل از اینکه فناوری را به خاطر «پرت کردن حواس» دانش‌آموزان سرزنش کنید، مطمئن شوید که با خودتان صادق هستید که آن‌ها بدون فناوری چقدر متمرکز بودند.
۵. فناوری یادگیری را آسان‌تر می‌کند
بیایید خواندن را به سه دسته جداگانه تقسیم کنیم: قبل از خواندن، حین خواندن و بعد از خواندن.
در هر یک از این زمان‌ها، خوانندگان نیازهای متفاوتی دارند.
قبل از خواندن: یک خواننده جوان که داستانی در یک فرهنگ متفاوت را شروع می‌کند، ممکن است از تماشای یک ویدئوی یوتیوب درباره آن فرهنگ یا خواندن یک مرور کلی سریع در ویکی‌پدیا درباره آن سود ببرد.
حین خواندن: یک دانش‌آموز دبیرستانی که شعری را می‌خواند ممکن است بخواهد اشارات ادبی در آن شعر را در گوگل جستجو کند تا بهتر بفهمد چه چیزی را می‌خواند.
بعد از خواندن: یک دانشجوی دکتری ممکن است بخواهد مطالعات قبلی نویسندگان آن مطالعه را بررسی کند تا ادعایی که مطرح شده را ارزیابی کند—یا به دنبال داده‌ای دیگر در مطالعه برای یادگیری بیشتر برود.
نکته این است که فناوری (اگر به خوبی استفاده شود) «معناسازی» را بهبود می‌بخشد. خیر، این کاملاً ضروری نیست، همان‌طور که من نیازی به رانندگی با ماشین برای رفتن به هنری کانتی، کنتاکی ندارم. می‌توانم پیاده بروم اگر بخواهم—و پیاده‌روی مزایایی دارد. ماشین‌ها «برتر» نیستند. اما به لطف آن فناوری، من این فرصت را دارم.
۶. تحلیل‌ها می‌توانند مکانیک‌های خواندن را شخصی‌سازی کنند
تحلیل‌ها می‌توانند برای تمرین خواندن تحلیل شوند—زمان صرف‌شده برای خواندن، تعداد دفعاتی که خوانندگان روی کلمات خاصی کلیک کرده‌اند و غیره. می‌دانم این مبهم است. من متخصص خواندن یا توسعه‌دهنده برنامه نیستم. نکته این است که داده‌ها می‌توانند برای نگه داشتن همه خوانندگان در «نقطه شیرین سواد»شان استفاده شوند، از خوانندگان ضعیف حمایت کنند، خوانندگان پیشرفته را به چالش بکشند و به خوانندگان در سطح کلاس انتخاب بدهند.
۷. سطوح متون می‌توانند به صورت آنی تنظیم شوند
داده‌های شماره ۶ را بگیرید و یک ترکیب قدرتمند خواهید داشت. این به معنای ساختار جمله، نحو، واژگان و غیره کمتر یا پیچیده‌تر است. پلتفرم‌هایی مانند اپیک ریدر و نیوز-او-ماتیک تطبیق یک خواننده با سطح متن را آسان‌تر می‌کنند، همان‌طور که برنامه‌ها و نرم‌افزارهای دسکتاپ متعددی این کار را می‌کنند.
و با استفاده از برنامه‌های خواننده الکترونیکی، دانش‌آموزان می‌توانند روی یک کلمه ضربه بزنند و تعریف آن را فوراً دریافت کنند. نه اینکه حتماً این کار را بکنند—خواندن نزدیک همچنان مسئله‌ای از اراده است. اما می‌توانند.
۸. سرعت خواندن بیشتر «قابل مشاهده» است
با برنامه‌هایی که تمرین کلمات دیداری را ممکن می‌کنند، برنامه‌هایی که صراحتاً برای افزایش سرعت خواندن طراحی شده‌اند و برنامه‌هایی که زمان صرف‌شده برای خواندن، کلمات خوانده‌شده در دقیقه و غیره را اندازه‌گیری می‌کنند، بیش از پیش سرعت خواندن قابل مشاهده است و سرعت‌های بالاتر خواندن معمولاً به افزایش درک مطلب منجر می‌شود.
